نکات زیر حاصل مدتها تفحصم بوده!
به راحتی از کنارش نگذرید!!
اول:فهم و حفظ هیچگاه به طور مساوی برای کسی حاصل نمی شوند، چرا که فهم اقتضای رطوبت دماغ را می کند و حفظ اقتضای یبوست(خشکی) و جمع بین خشکی و رطوبت محال است(منقول از امام فخر رازی)
بله!!
مهم ترین نکته ای که باید بدانید این است که افرادی که حافظه ی خیلی قوی دارند فهم کمتری خواهند داشت و افرادی که فهم بیشتری دارند حافظه ی کمتر!
دوم:سرعت فهم با غوص(فهم عمیق) تام هیچ وقت جمع نمی شود چون عمیق فهمیدن یک مطلب اقتضای کندی می کند و سریع فهمیدن یک مطلب اقتضای تندی!
و لایمکن ان یجتمع الغوص التام مع سرعه الفهم التامه،لان البطو من لوازم الغوص التام"
[العلامه البیجوری فی حاشیته علی شرح السنوسی علی المختصر فی المنطق]
پس عزیزان من تندخوانی سازگار با فرهنگ دانشمندان مسلمان نیست چون با فهم عمیق سازگار نیست و بیشتر به درد کتاب رمان و روزنامه و تاریخ می خورد!
همین مطلب را تسری بدهید در دانش آموزان، آنهایی که فهم عمیق دارند کند هستند با حافظه کمتر! البته عکس آن صادق نیست یعنی هر کندی دقیق نیست.
سوم:برای حفظ کردن متن را با صدای بلند بخوانید ابوهلال عسگری در همین باب می گوید ینبغی للدارس ان یرفع صوته فی درسه حتی یسمع نفسه فان ما سمعته الاذن رسخ فی القلب.
در تندخوانی می گویند باید از خواندن کلمات در ذهن هم پرهیز شود چه برسد به بلند خواندن!
اما دوستان من حرف آنها سازگار با مبانی دانشمندان مسلمان نیست، چون برای حفظ بلند خواندن اثر دارد نه چیزی که آنها می گویند،
در کتاب ورزش ذهن که انتشارات گاج منتشرش کرده به نقل از دکتر ریوتا کاواشیما آمده که مغز هنگام مطالعه با صدای بلند چند برابر فعال تر است نسبت به وقتی که بدون تلفظ مطالعه می کند!
ادامه دارد...